Лінгва-стылістычныя арганізацыя медыятэксту сайта газеты “Звязда”

Адменную цікавасць уяўляюць адцягненыя назоўнікі, якія выкарыстоўваюць для ўзмацнення экспрэсіўнасці загалоўкаў артыкулаў: «Тэлефон боязі» (Звязда, 2006, 29 вер), «Інстынкт паблытаў» (Звязда, 2006, 22 вер.), «Павага сівізны» (Звязда, 2006, 22 вер.). Такія адцягненыя назоўнікі гуляюць велізарную ролю ў страявой лексіцы газетна-публіцыстычнага стылю: характарызуюць размаітыя акалічнасці, якія дазваляюць абагульнена і распадзелена (суправаджаючы адпаведнай адзнакай) назваць кожную падзею, з'яву і г.д. [15, с. 64].

Адменнае месца займаюць у газетных загалоўках імёныуласныя: «Папялушка на макароннай паліцы» (Звязда, 2006, 7 вер.), «Гора ад Дзюма» (Звязда, 2006, 7 вер.), «У Калінінградзе Друзь не мудрагеліў» (Зб., 2006, 8 вер.), «Ерэван Джыгарханяна» (Зб., 2006, 8 вер.), «Пакрывала Ізіды» (Зб., 2006, 29 вер.).

У гэтай сувязі імёны ўласныя можна падзяліць на некалькі груп: актыўныя імёны ўласныя, імёны ўласныя ў значэнні намінальных, геаграфічныя назвы, геаграфічныя назвы, ужытыя ў пераносным сэнсе. Імёны ўласныя «вылучаюцца з вялікай разнастайнасцю словаўтваральных варыянтаў, якія атрымалі вызначаную стылістычную афарбоўку, і неабмежаванымі магчымасцямі вобразнага ўжывання ў мастацкім кантэксце» [13, с. 219].

Перавага імя назоўніка ў журналісцкіх тэкстах прыводзіць да стварэння невыразных сінтаксічных канструкцый: «Нацыянальны банк завяршыў рыхтоўлю праекта інструкцыі, якая будзе рэгуляваць парадак выпуску, звароты і пагашэнні аблігацый...» (Звязда, 2006, 3 кастр.), «Евросеть - рэвалюцыя ў вобласці сувязі» (Звязда, 2006, 3 ліст.). Публіцыстычны тэкст фармуе разумовы працэс і адлюстроўвае яго.

На жаль, такія канструкцыі з'яўляюцца дапушчальнымі і лічацца прыкметай «афіцыйнасці» гаворкі.

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Заключэнне 
 
Каб нешта можна было аналізаваць, то трэба как быў матэрыял, за якім можна працаваць. Так, як я праводзіу даследаванні дзяржаўнага СМІ ў інтэрнэце, а ў нашай краіне с гэтым цяжкавата, то я павінен быў разглядаць інтэрнэн-варыянт газеты.

 

Загалоўкі. У сетке на першым месце стаяць загалоўкі. І яны кардынальна адрозневаюцца ад тых, што пішуць у звычайных газетах. Дакладнасць, ні якіх метафар і іншых прыемаў, пасля якіх нельга будзе знайсці навінў у пошукавай сістэме. 

Аднак у газеце «Звязда» да сіх пор карыстаюцца старым метадам: «СПОРТ- ТАЙМ»; «Законы ад жыцця»; «Па беларускую кнігу — у Белсаюздрук». Хото па такім запросам будзе шукаць навіны ў інтэрнэце – не разумею. 
 
Але навошта нам глядзець на замежную прэсу, браць ў іх досвед, калі ў нас друкаваная газета не адрозніваецца ад яе інтэрнет-версіі? Навошта наогул правадзіць нейкія даследаванні, калі наш беларускі інтэрнет у сферы навін знаходзіцца недзе ў 90 гадах?  
 
Дзяржауныя СМІ покуль што не могуць у поўнай меры існаваць у інтэрнэце. Пакуль што нашу краіну выцягваюць такія выданні, як Interfax, Onliner і Tut.by. І гэта не дзяржауные сродкі масавай інфармацыі. Гэта нават і не СМІ, але яны друкуюць навіны так, як трэба сучаснаму чытачу. 
 
Я разглядаў газету Звязда ў інтэрнэце – не зауважыў ні воднага адрознення ад друкаванай версіі. Я нават рабіў аналіз не медыятэксту, а простага газетнага тэксту, бо на сайце размешчаны артыкулы слова ў слова такія, як і ў друкаванай версіі газеты. 
 
Атрымліваецца, практычна кошту быць у пынцыпе не можа. Але я вызначыў новую праблему: друкаваныя выданні некаторых газет працуюць сабе ў страту. Яны дубліруюць свае артыкулы ў інтэрнэце бесплатна. Навошта? Калі не могуць зрабіць добры кантэнт для інтэрнэту, наогул навошта гэты сайт? Наогул купляць газету, калі можна прачытаць тое ж самае у інтэрнэце. 
 
А вось гэта тэма ужо для другой працы і другога даследавання. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Спіс літаратуры:

 

 

 

1. Арнольд І.В. «Стылістыка сучаснай ангельскай мовы» – Л., 1981 423 стр.

2. Гальперын І.Р. «Нарысы па стылістыцы ангельскай мовы» – М. 1958, 459 стр.

3. Наер В.Л. «Функцыйныя стылі ангельскай мовы» – М., 1981, 458 стр.

4. Скрэбнеў Ю.М.М.Д. Кузнец «Стылістыка ангельскай мовы» – 1960, 433 стр.

5. Вінакур Г.О. «Культура мовы» – М., 1929.

6. Кастамараў В.Г. «Руская мова на газетнай паласе» – М., 1971.

7. Кузнец М.Д., Скрэбнеў Ю.М. «Стылістыка ангельскай мовы» – Л., 1960.

8. Чакоўская М.С. «Тэкст як паведамленне і ўплыў» – М., 1986.

9. http://www.zvyazda.minsk.by/ru/issue/rubric.php?id=91712

10. http://www.zvyazda.minsk.by/ru/issue/rubric.php?id=91713  

11. http://www.zvyazda.minsk.by/ru/issue/rubric.php?id=91736 

12. Вінаградаў В.У. Руская мова (граматычная навука аб слове). - М., 1972. - 407 с.

13. Голуб, І.Б. «Стылістыка рускай мовы». - М., 1997. - 360 с.

14. Іўчанкаў В.Г. «Дыскурс беларускіх СМІ. Арганізацыя публіцыстычнага тэксту». - Мн., 2003.

15. Салганік Р.Я. «Лексіка газеты» (функцыйны аспект). - М.,1981. - 286 с.

16. Талстой А.Н. «Сабранне сачыненій: В 10 т. » - М., 1961. – Т. 10.