отходов. 

ЗАКЛЮЧЕНИЕ. 
 

      Современное экологическое состояние территории России можно определить

как критическое. Продолжается интенсивное загрязнение  природной среды.  Спад

производства  не  повлек  аналогичного  снижения  загрязнений,  поскольку  в

экономически  кризисных  условиях   предприятия   стали   экономить   и   на

природоохранных затратах. Разрабатываемые с начала  перестройки  и  частично

реализуемые  экологические  государственные  и  региональные  программы   не

способствуют  улучшению в целом экологической  обстановки, и  с  каждым  годом

на территории России все больше  регионов,  городов  и  поселков  становятся

опасными для  проживания населения.

      В Российской Федерации за  последние несколько десятилетий   в  условиях

ускоренной  индустриализации  и  химизации  производства  подчас  внедрялись

экологически  грязные технологии. При этом  недостаточно  внимания  уделялось

условиям, в которых  будет жить  человек,  т.  е.  каким  воздухом  он  будет

дышать, какую  воду он будет пить, чем он  будет  питаться,  на  какой  земле

жить. Однако эта  проблема беспокоит не только россиян, она актуальна  и  для

населения других стран мира.

      Человечеству необходимо осознать, что ухудшение  состояния   окружающей

среды является большей угрозой для нашего будущего,  чем  военная  агрессия;

что за ближайшие  несколько десятилетий человечество  способно  ликвидировать

нищету и голод, избавиться  от  социальных  пороков,  возродить  культуру  и

восстановить  памятники  архитектуры  лишь  бы  были  деньги,  а   возродить

разрушенную  природу  деньгами  невозможно.  Потребуются   столетия,   чтобы

приостановить   ее   дальнейшее   разрушение   и   отодвинуть    приближение

экологической катастрофы в мире.

      В  данной  работе  рассмотрены   принципы  внедрения   малоотходных   и

безотходных технологий, как  наиболее  перспективные направления бережного

природопользования  и сохранения окружающей среды. 

Список литературы. 
 

   1. Федеральный  закон РФ «Об отходах производства  и потребления».

   2. Закон  РФ «Об охране окружающей природной  среды».

   3. Виноградова  Н.Ф., «Природопользование». – М., 1994.

   4. Кикава  О.Ш. и др. «Строительные материалы  из отходов  производства»  -

      «Экология и промышленность России», 12, 1997.

   5. Протасов  В.Ф., Молчанов А.В. «Экология, здоровье  и  природопользование

      в России» - М., «Финансы и статистика», 1995.

   6.  «Экология». Учебное пособие, под ред. С.А.Боголюбова - М.,  «Знание»,

      1997. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Қожа  Ахмет Яссауи кесенесі, XIV ғасыр

  

Оңтүстік-Қазақстан  облысы: Қожа Ахмет  Яссауи кесенесі, XIV ғасыр

Түркістан қаласындағы Ахмет Яссауи ғимараты – орта ғасырлық сәулет өнерінің көрнекті ескерткіші. Ол XII ғасырда өмір сүрген бүкіл Шығысқа аты әйгілі көне түркі ақыны, софизмді уағыздаушы Ахмет Яссауидің (Яссы-дан шыққан деген мағынада) бейітінің басына орнатылған.   

Оңтүстік  Қазақстанда Сайрам деген жерде туған Ахмет Яссауи сол кездегі ғылым мен ағартудың орталығы ретінде белгілі болған Отырар қаласында білім алады да, кейіннен Бұхардағы Юсуп Хамадани басқарған сопылар қауымына кіріп, дәруіштік мектептен өтеді.  

1140 жылы  Юсуп Хамадани, ке»іннен оның екі мүриті дүние салған соң қауымды Ахмет Яссауи басқарады. Бірақ көп ұзамай-ақ «мәртебелі» қызметін тастап, өзінің туған өлкесіне біржола қайтып оралады. Софизм иддеяларын уағыздап, өзі де оны берік ұстана отырып, жоқшылықта өмір сүреді. Сондықтан да, оны жергілікті халық Әзірет Сұлтан деп атап кетеді.  

Ахмет Яссауидің уағыздаушы және ақын ретінде  атағы кең жайылып, оның «Диуани  Хикмат» («Даналық жайындағы кітап») атты діни өлеңдер жинағы көне түркі  тілінде жазылғандықтан, жергілікті халыққа түсініктілігі арқасында талай мәрте қайта көшіріліп, бірнеше рет басылған...   

Бұл сияқты уағыздық өлеңдерінің философиялық және діни-мисттикалық мазмұны, ондағы жақсылыққа, әділеттілікке шақырған үнмен ұласады, халықтың қайырымдылық сезімін ояту, оны басқа діндегілермен жауласудан сақтандырумен қатар дін иелерінің ашкөздігін, зұлымдығын әшкерелеумен жалғасып жатады.  

Ахмет Яссауидің өлеңдері құнды әдеби  ескерткіш, кейіннен қазақ халқыныі құрамына енген қыпшақ, оғыз, қарлық сияқты көне түркі тайпалары зерттеудің көзі болып табылады.  

Халық аңыздарында Түркістандағы әулиенің аруағын атақты қолбасшы, бүкіл Шығысты  тітіренткен Ақсақ Темірдің айрықша сыйлап өткені айтылады. Оның әмірімен Ахмет Яссауи қайтыс болғаннан екі жүз жыл кейін қирап бітуге таянған кішкене ғана мазардың орнына, дүние жүзілік сәулет өнерінің белгілі ескерткіші орнатылды.   

Темірдің  өмірін Зафарнама, «Жеңіс кітабы» авторы Шараф-ад Дин Әли Мазди растайды. Ескерткіштің салынуын оның Ахмет Яссауидің қабырына зиядат етіп қайтқан 1397 жылдың аяғындағы оқиғалармен байланыстарыды. «Жеңістер кітабында» Темір, сол жылы Яссыда болған кезінде, мұнда өзіне қарайтын елдердің тегінде Ахмет Яссауидің атына лайық зәулім ғимарат салу жайлы жарлық берген еді делінеді. Ол ислам дінінің даңқын асыруда, оның кең таралуына, аса үлкен өлкен басқаруды жеңілдетуге тиіс болған.  

ХІV ғасырдың аяғында бұл күмбез біткен соң  Әмір Темір көреген Әзірет Сұлтанның қорын ұйымдастырып, өзі арнайы қол қойып бекіткен. Дегенмен, Қазандықтың ішкі есіктерінің біріндегі халькаға жазылған «1394-1395 жылдар» Темірдің өзі белгілеп берген. Бұл – ғимараттың басқа бөліктерінің кіндігі. Темір уйдің ішкі сәні мен салтанаты қалай болуы керегтігін де айтқан. «Қолхаты» (грамота) жазылған. «Қолхатта» Әмір Темір көрегендікпен жаңа біткен ғимарат туралы «ешқашан да, қандай болған жағдайда да сатуға, жекеменшік секілді ұрпақтан-ұрпаққа уақытша немесе түбегейлі біреуге беруге болмайтынын қатты ескерткен».  

Ғимараттың  кіре беріс есігінің ішкі маңдайшасында  қазірге дейін жақсы сақталған  жазудан мынадай сөздерді оқуға  болады: «Бұл әулие мекен алла тағаланың  рахымы жауған падиша Әмір-Темір Көрегеннің жарлығы бойынша орнатылды... Алла тағала оның әмірінің ғасырлар жасауына нәсіп етсін!»   

Қожа  Ахмет Иассауи кесенесі талай  ғасырдан бері мұсылманшылықтың алтын  бесігі болып келеді. Оны бүкіл  қазақ жұрты, түркі әлемі ерекше қасиет тұтады.Қожа Ахмет Иассауи  кесенесі – түркі әлемінің рухани орталығы.   

Қорық – мұражай алып жатырған жердің жалпы көлемі 90 га. Қорық – мұражай  Қожа Ахмет Иассауи кесенесімен  бірге Үлкен қылует (жер асты мешіті, XII ғ.), Сегіз қырлы кесене (XIV-XVI ғғ.), Ұлықбектің қызы, Әбілхайыр ханның зайыбы Рабиға Сұлтан Бегім кесенесі (XV ғ.), Шығыс моншасы (XVI-XVII ғ.), Есімхан кесенесі, Жұма мешіті т.б. археологиялық, тарихи, сәулет және бейнелеу өнерінің үздік ескерткіштерін қамтиды.  

Қорық – мұражай құрамына кіретін 20 жуық археологиялық, тарихи және сәулет ескерткіштерін қайта қалпына келтіру және оларды ашық аспан астындағы музейге айналдыру «Казреставрация» Республикалық мемлекеттік кәсіпорны атқаруда.

Ахмет Яссауи ескерткіші – Орта Азия мен  Қазақстандағы біздің занамызыға дейін  сақталған ең зәулім күмбезді, қыштан соғылған ғимарат. Оның көлдененеңі – 46,5 м, ұзындығы – 62,5 м. Сыртқы көрінісі симметриялы жинақы келген бұл құрылысқа үлкенді-кішілі 35 залдар мен бөлмелер сыйып тұр. Олардың барлығы бір-бірімен қос қабатты 8 дәлізбен және әр түрлі өтпелі баспалдақтармен жалғасып жатады.  

Ахмет Яссауи ғимаратының құрылымындағы  тағы бір ерекшелік: Қазандықты қоршаған блоктар-залдар мен бөлмелер күмбезді мызғытпай ұстап тұратын тіреу (контрфорс) іспетті. Қабырғаның қалындығын белгілегенде де үйдің берік тұруы көзделген. Ғимараттың павильондарда бөлінуі олардың әрқайсысынің салмағы өзіне түсіру ниетінен туған. Үйдің қаңқасы түрліше қиюластырылған доға немесе күмбез тәрізді элементтерден құрылады, бұл әдіс кейін Орта Азия мен Қазақстан архитектурасында одан әрі дамытылды.  

Бөлмелердің ішкі төбесі мен кіші күмбездеріненбастап, үйдің барлық бөлігі төрт бұрышты, сапалы күйдірілген 25х25х5 см және 26х26х6 см, қыштан қалаңған. Бұларды бір-бірімен байланыстыру үшін (ғаныш) ерітіндісі пайдаланылған. Аса мұқиятпен жасалған құрылым, ғимараттың жалпы схеманынң дәлдігі, құрылыс материалдары мен жұмыстарының сапалалығы үйдің ғасырлар бойы тапжылмай мығым тұруын қамтамасыз еткен. Темір дәуірінің сәулет өнеріне сай ескерткіш геометриялық өсімдік іспеттес ою-өрнектермен және жазу-суреттермен безендірілген. Тепе-теңдіктің кемелденген сәтімен ерекше көз тартатын сол жақ қанат сол кездегі сәулетші-құрысшылар талғамының жоғары дәрежеде болғандығын танытқандай.   

Сол жақ  қабырғанының үйлесім тапқан тұстары  сұлу иіндер мен сүбеленіп, бояуы

қанық өсімдік өрнектерімен безендіріліп алты қырлы майоликалы тақшалармен тысталған.   

Бүйір жазықтары (батыс және шығыс) түррлі түсті күйдірілген әшекейлі қыштармен  көмкерілген. Көгілдір тақталармен өрілген геометриялық өрнектер (гирих) өте айқын, бояу ренінің үйлесімен айнла қоршаған нәзік сызықтар шашыратпай тұтас композицияға үндестіріп тұр.  

Ғимараттың  оң жақ порталы бөлігінің басқа  қабырғаларының биіктігі 13 метр келетін  жоғары жағында екі 2,5 м келетін  эпиграфикалық басқұр берілген. Ол құран сурелерінен тұратын сөздер геометриялық өрнектермен үйлесім тапқан.   

Қабырғалардың төменгі жағы бес-бұрышты қыш  тақшаймен қаланып, жұлдыз іспеттес өрнектермен көмкерілген.

Ескерткішті тұрғызған шеберлер өздері қарастырған  архитектуралық және құрылымдық шешімдері  күмбездің ішін сталактиттермен қабырға әшекеәлерімен үйлестіре білген.  

Ғимарат негізгі орталық зал болып  табылатын қазандықтың айналасына топтасқан әр түрлі мақсатта бірнеше  жайлардан тұрады. Бұл – Ахмет  Яссауи бейіті немесе қабырғахана, асхана қызметшілер бөлмелері. Қазандық – комплекстегі ең сәулет зал. Бұл диаметрі 18,2 метрге жуық шар конус формалы асқақ күмбезден жабылған. Яғни жобалық шешімдерге сай келеді. Қазандық қабырғаларының дәл төбесінен ұштары төмен төнген қатпар-қатпар сталактиттер биіктігі 39 метрлік ақ күмбезге барынша сұлу, мейлінше асқақтық көрік беріп тұр. Залдың нақ ортасында аңыз бойынша Түркістаннан 25 шақырым жердегі Қарнақ қыстағында жеті металдың қосындысынан құйылған алып тай қазан тұрған.  

Ғимаратқа кірер бас қақпаға қарама-қарсы  төргі бетте (Қазандықпен зиратханадан сон) қабірхана - Ахмет Яссауидің бейіті орналасқан. Бұл төрт бұрышты (7,5х7,5 м), қабырғаларында таяздау қуыстары бар кең бөлме. Орталығында ақ-жасыл тастармен (3,25х1,2х2,2) тысталған биік сағана тұр. Кезінде бұл жерге ешкім жіберілмеген. Қабірханаға кірер босағада ғана құран оқылатын болған.   

Мешіт ғимараттағы құрылысы, нақыш безендерімен аса тартымды. Жоспардағы кейпі төрт бұрыштылау (6,4х9,4 м), жарық түсетін  көздері мол күмбезден тұрады. Мешіттің ішкі интерьері де арнайы ізденістен туған. Кең иықтығ сүйір ұшты иіндермен тұтасқан, қырлы сталактиттермен жабылған, алты ұшты өрнектермен геометриялық дәлдікке өрілген.